پادشاها جرم ما را درگذار

ما گنه کاریم و تو آمرزگار

تو نکوکاری و ما بد کرده‌ایم

جرم بی‌پایان و بیحد کرده‌ایم.

مغفرت دارد امید از لطف تو

زانکه خود فرموده لاتقنطوا

بحر الطاف تو بی پایان بود

ناامید از رحمتت شیطان بود

نفس و شیطان زد کریما راه من

رحمتت باشد شفاعت خواه من

چشم دارم کز گنه پاکم کنی

پیش از آن کاندر جهان خاکم کنی

اندر آن دم کز بدن جانم بری

از جهان با نور ایمانم بری

عطار

شعر دیر آمدم در داشت می سوخت

مادر موسی چو موسی را به نیل .......

خاطرات شهید محمدعلی ضابطی (صفر)